Dalat: we gingen niet...

Gisteren stond de reis naar Dalat op het programma. Na een laatste gezamenlijk ontbijt at the riverside met familie Dioncre gaan we met de taxi naar het vliegveld van Da Nang. Dalat heeft maar een klein vliegveld zodat we een gezellig propeller vliegtuig krijgen toegewezen. Da Nang airport was overigens tijdens de Vietnam oorlog hét Amerika vliegveld. Dat is nog goed te zien, het wemelt van de shelters die gebruikt werden als bescherming tegen granaten van de Vietcong. Zo probeerden de Yanks hun heli's en B-52's te redden.
Tijdens het taxiën naar de startbaan stopt het vliegtuig en blijft een poosje met draaiende propellers staan. Dan roept de gezagvoerder in Vietnam-Engels dat de vlucht niet doorgaat. Het weer in Dalat blijkt te slecht.
Terug naar de aankomsthal. Daar wordt ons gemeld dat er helemaal geen vlucht meer zal gaan en dat de vlucht van vandaag al is volgeboekt (als die al zal vliegen).
Wat nu? Annelies direct in contact met onze lokale reisagent. Na wat heen en weer gebel en met duidelijke instructies van Annelies komt er een alternatief programma uit de bus. Dalat skippen (wel erg jammer, want zou heel mooi zijn geweest) en later die middag het vliegtuig naar Ho Chi Minh stad (Saigon dus) nemen. Van daaruit vandaag naar Nam Cat Tien reizen, onze bestemming na Dalat. Daarmee worden de extra reisuren zo veel mogelijk beperkt en blijft het programma verder in tact.
Chapeau Annelies! Er blijken nog stoelen op de vlucht naar Saigon vrij te zijn. Dus weer opnieuw inchecken en naar de gate. Inmiddels onweert het in onze magen. Het is drie uur en de noodle soep van de ochtend is wel verbruikt. Op het vliegveld blijkt een Burger King te zijn. Heerlijk schransen met een Whopper en een (diet) Coke. Een mooie afwisseling na dat verantwoorde Vietnam eten.
Overigens dreigen de weergoden weer roet in het eten te gooien. Als ons vliegtuig naar de startbaan vertrekt valt de regen met bakken uit de lucht. Alles stond in een mum van tijd blank. Verder is er een tropische storm opgestoken. De Airbus staat aan het begin van de startbaan met loeiende motoren enige minuten te wachten. Zou hij wel gaan? Plots gooit de gezagvoerder de remmen los en schieten wij als een pijl uit een boog en met veel turbulentie de lucht in. We zijn airborne! Toch wel even klamme handjes. Zoals bekend schijnt boven de wolken altijd de zon en we hebben na deze enerverende start een prima vlucht.
In Saigon is het weer prima. De reisagent heeft weer keurig voor een chauffeur gezorgd die ons door de mierenhoop naar het hotel brengt. Het schemert al. Toch is duidelijk dat Saigon verder in ontwikkeling is dan Hanoi. Saigon is een moderne stad. Een goed wegennet, veel moderne winkels maar ook weer ontstellend veel brommers.
Na het inchecken gaan we de stad in en vinden een prima restaurant "Vietnam House". Hoe verzin je het? De vissen zwemmen in aquaria en worden vlak voor het bereiden gevangen. Na enig wild gespartel in de emmer verschijnt na een tijdje een prachtig bereide jongen op het bord. Wow, wat een smaak, zo moet vis zijn!
Vanochtend staat onze chauffeur alweer om 8 uur op de stoep. Dus snel slapen om daarna gezond weer op te staan.