Cu Chi

Pseudo Basil blijkt ook een dito Sybil te hebben. 's Middags arriveren gasten, die een speciale behandeling krijgen. De vrouw van de eigenaar loopt als een ware dictator commando's uit te delen aan de medewerkers, die daardoor alleen maar het tegendeel bereikt van wat zij vermoedelijk beoogt. Vermakelijk om te zien.
Na de lunch gaan wij met onze gids naar het bear rescue center. Een mooi initiatief waardoor gevangen beren weer een zekere vrijheid krijgen. Beren zijn een geliefd jachtdoel in Vietnam vanwege de inhoud van de lever, die met name bij mannen ( je kunt wel raden waarvoor) in trek is. Ook een luipaard en apen hebben hier onderdak gevonden. Terwijl de kinderen na ons bezoek de auto terug nemen, wandelen Annelies en ik. Nog even de gonzende geluiden van het regenwoud ervaren.
De avond wordt gebruikt voor een spelletje fase ten in het restaurant. Opnieuw blijkt hoe uniek de locatie is. Prachtig uitzicht op de jungle en de kolkende rivier.
Het diner is weer prima. Tijdens de lunch hebben wij gevraagd om een flesje Chardonnay koud te leggen. Die is nu prima op temperatuur en die laten Annelies en ik ons dan ook prima smaken.
Wij (Annelies mede dankzij mijn oordoppen tegen het lawaai van de stromende rivier) slapen goed.
Vandaag na het ontbijt worden wij om half negen bij de rivier afgezet voor de oversteek terug. Ook nu bereikt het bootje veilig de overkant. Onze chauffeur staat weer paraat. Hij rijdt ons terug naar Saigon. Onderweg gaan wij naar Cu Chi (zeg: Koe Tsjie), een plaatsje 70 km ten noorden van Saigon. Dit was in de oorlog een broedplaats van verzet tegen de Amerikanen. Van daaruit werd Saigon voortdurend aangevallen. Via een ingenieus ondergronds gangenstelsel met drie verdiepingen, inclusief hospitalen, wist de Vietcong zich verborgen te houden en langdurig strijd te leveren tegen de Amerikanen. De tentoonstelling is indrukwekkend. Wij krijgen een goede indruk van deze locatie, de eigenschappen van het Vietcong leger en de gebruiken inclusief de lugubere boobytraps. Als je daarin valt, ben je nog niet of vermoedelijk nooit meer jarig.
Na Cu Chi naar Saigon waar wij om half zes bij het inmiddels bekende hotel arriveren. Onze chauf weet ons weer vaardig door de mierenhoop, die ze hier verkeer noemen, te loodsen.
Na een heerlijke en warme douche nog even dit stukje maken. Daarna duiken wij Saigon in.