Door Namibie

Heerlijk zo'n land zonder goed internet. Zijn we er even niet bij, wordt The Donald gekozen. Hier in Namibie een totaal irrelevant gegeven, zo lijkt het. Sinds we met Sijmen uit Walvisbaai vertrokken, lukte het niet meer om deze blog te maken. Intussen hebben wij enorm genoten. De eerste avond sloegen wij onze tent op bij Spitskoppe. Een grote stapel keien, die makkelijk te voet beklommen kon worden. Prachtige uitzichten waren het resultaat. Onze tent stond in een kom van stenen, ver weg van andere kampeergasten. Op de braai lekkere gamespiezen gemaakt onder het toeziend oog van vele bergcavia's. Vanuit Spitskoppe naar Madisa campsite. Een heel mooie camping met uitzicht op een droge riveirbedding. Helaas, de olifanten lieten zich niet zien. Bij elke campeerplek een plee en douche (eerst hout stoken voor warm water) met uitzicht op de bedding. Te mooi. Ook daar weer gebraaid. Onderweg vooral vele afwisselende landschappen gezien. Weinig wild, wel veel geiten en koeien van nomaden, die heel primitief wonen. De dag daarna naar Twijfelfontein. Deze plek is genoemd naar een Zuidafrikaan die daar in de dorre bush neerstreek en zich afvroeg of hij water zou vinden. Hij bleef er 12 jaar met zijn gezin, dus dat water was er kennelijk. Nu niet meer, het is er gortdroog en woestijnachtig. Wat er ook is, zijn vele rotstekeningen, die een inkijkje geven op leven duizenden jaren terug. Ook toen waren de mensen kennelijk al reizende getuige de rotstekening van een zeehond, vele honderden kilometers van zee. Daarna naar Etosha. Gisterenavond een enorm onweer. Lekker veilig in onze kooi van Faraday gezeten en daarna lekker gegeten in het restaurant. Mooie gesprekken gevoerd met Sijmen. Vandaag Etosha park ingereden. Adembenemend. Met de eigen auto heel veel wild gezien: zebra, leeuw, neushoorn, springbok, impala, giraffe etc. Op sommige vlaktes wemelde het letterlijk van het wild. Imponerend. Nooit kunnen denken dat dit zo mooi is. Nu op een camping met wifi. Straks weer braai.