26 juli: Isalo

26 juli - Isalo
Om 7:00u fris en fruitig aan het ontbijt om een tweede wandeling te maken door het Isalo park: een relatief klein tochtje naar twee kloven: Maki Canyon en Rats Canyon. Eerst maar eens ons rode gevaar voor een ochtendje verruilen voor een "4x4" (die achteraf helemaal geen four wheel drive had..., maar daarover later meer). Heenweg ging goed: 17 km hobbelen richting de parkeerplaats en vanuit daar op naar de Maki Canyon. Onderweg nog wat Afrikaanse kindjes aan de haak geslagen (mijn hart breekt meerdere keren deze weken) en uiteindelijk aangekomen in de duizelingwekkend hoge (of diepe) kloof: Hortus Botanicus op Madagaskar, een combinatie van waanzinnig hoge stenen wanden, weelderig groen en een smal riviertje.
Daarna op naar kloof twee, een enorme tegenvaller..., dus daar maken we verder geen woorden aan vuil. Vervolgens 17 km terug: bijna had onze 4x4-nepperd het gered en toen plotseling: boem! Muurvast... Verschillende hulptroepen kwamen aangesneld (in the middle of nowhere), stenen werden aangesleept, een krik werd gebruikt en een hoop mankracht, maar het mocht allemaal niet baten. Onze gids stelde voor dan maar een kwartiertje richting de grote weg te lopen om daar opgehaald te worden door Eric. Na een stap of 10 gezet te hebben horen we achter ons gerommel... en het houdt aan: hij doet het weer! Snel instappen en door, maar wie komt ons daar tegemoet? Eric! Onze rode bus wordt zonder blikken of blozen voorbij gereden en er wordt flink gas gegeven richting het dorp. Wij zijn stomverbaasd. Het blijkt de cultuur, want bij Erics terugkomst is er geen vuiltje aan de lucht en wordt er vrolijk ge-highfived.
Nog even lekker lunchen op de weg naar huis om ons vervolgens daarna op te maken voor de sunset bij 'la Fenetre': een door de natuur gevormd raam, waar je eigenlijk vooral niet doorheen moet kijken, want dan zien je de ondergang niet goed... We zijn lekker op tijd (behoorlijk zeldzaam...) en besluiten weer om te draaien: op de terugweg veel verbaasde blikken. Even later op een rots naast de berg het zonnetje onder zien gaan. Nu weer aan de toep: frustraties te over, dus zo lekker eten.