Toliar

Gisteren was de laatste dag van onze rondreis. Na een ontbijt in onze luxe lodge stapten wij weer in ons rode busje met Eric aan het roer. Op weg naar de kust kwamen wij door het gebied waar saffier wordt gedolven. Het belangrijkste plaatsje is Ilakaka. Volgens Eric een gevaarlijke plek waar iedereen met een wapen op zak rondloopt. Ook bij hem heeft de claimcultuur toegeslagen. Wellicht omdat hij mij heeft weten te ontfutselen dat er een advocaat in de bus zit? Door zijn waarschuwingen zijn we maar niet uitgestapt en leven wij nog. Ilakaka was een levendige plaats met langs de weg vele stalletjes waar saffier aangeboden kan worden. Saffier wordt diep de in de grond gedolven. Het ruwe steengruis wordt naar boven gebracht en vervolgens gewassen en gezeefd in de rivier. De hoop is natuurlijk dat er een stukje saffier tussen zit; 1 gram is 8 mio waard, bijna 3.000 euro. De gelukkige vinder is gelijk de Malegassische Dagober Duck! We verlaten de bergen en komen in een steppe landschap. Naarmate we dichter bij de zee komen worden de dorpjes weer armoediger. Baksteen wordt weer leem. Eric heeft wat flessen water verzameld en deelt die onderweg uit aan kinderen. De winter hier is erg warm en droog. We merken overigens dat onze harde schijf inmiddels behoorlijk vol zit; het consumeren van nieuwe indrukken wordt moeilijker. Na 250 km (4 uur rijden, de weg was heel behoorlijk) komen we in Toliar, onze pleisterplaats. Toliar is een grote kustplaats, niet mooi maar wel heel actief. Vele fietstaxi's, winkeltjes/stalletjes langs de weg. Na de lunch rijden wij naar een park Reiali, waar vele baobabs staan. Onze gids Clovis is een held. Hij maakt de rit dubbel en dwars waard. Een mooi voorbeeld van ontwikkeling: begonnen als mijnwerker is hij nu gids, die goed Engels spreekt. Hij leert nu Italiaans om zijn gasten nog beter te kunnen bedienen. Topper. Na dit uitstapje gaan we naar ons hotel Victory in Toliar. Nou, de laatste overwinning is lang geleden geboekt. Alles ziet er moe en oud uit, tot de medewerkers aan toe. Alles is wel schoon, maar dat is het dan ook. Eigenlijk onze eerste tegenvallende slaapplek. Maar geen punt want dat wordt vanaf vandaag meer dan goed gemaakt. Vanmorgen zijn we op de boot gestapt naar Anakao, een kuststrook ongeveer 40 km ten zuiden van Toliar. Na een ruim een uur in de speedboot (onderweg een walvis gespot!!!!!) kwamen wij aan bij Anakao Ocean Lodge. De medewerkers stonden in slagorde op het strand ons op te wachten om ons hier helemaal te verwennen. Lekker bijkomen van een enerverende rondreis