Meer van Tiberias

Nadat wij het lijdensverhaal in Jeruzalem uit hadden, was vandaag de geboorteplek van JC aan de beurt. Vanuit centrum Jeruzalem is Bethlehem slechts een half uurtje rijden. Dat betekent overigens wel de zwaarbewaakte grens passeren naar het Palestijnse gebied. Wij hebben de door Israel gebouwde muur kunnen zien. Wat een lelijk en afschrikwekkend ding met overigens soms heel bijzonder graffiti. Maar wellicht wel effectief om terrorisme te beperken. De povere herberg van 2000 jaar geleden is inmiddels gepromoveerd tot een indrukwekkende kerk, die nu wel in restauratiestaat verkeerde. De geboorteplek heeft een hoog toeristisch gehalte. Annelies en ik hadden die teleurstelling al 25 jaar eerder gehad. Nu een grote groep Chinezen de ingang blokkeerde hadden wij een perfect excuus om dat plekje (een zilveren ster op de grond in een klein nisje) over te slaan. Verder is Bethlehem weinig bijzonder, wel goed om 'het' gedaan te hebben. Daarna weer de grens oversteken en via Jeruzalem naar Jericho. De weg is één grote glijbaan. Van Jeruzalem op ongeveer 500 meer boven NAP naar Jericho bijna 400 meter onder NAP. De auto in de vrij en met een rotvaart naar de hoofdstad van de Palestijnse autoriteit. Daar is duidelijk nog heeeeel veel werk aan de winkel. Nieuw Vennep heeft veel meer allure dan dit stadje. Toch Jericho in gereden en de auto geparkeerd om rond te wandelen en te lunchen. De lokale VVV was erg vriendelijk maar kon ons toch niet echt warm maken voor de 10 lokale bezienswaardigheden. Het lunchadvies sloegen wij in de wind en daarvan hebben wij de gevolgen moeten dragen. Wij kwamen terecht in een lokale kwalitaria die alleen goede frieten kon bakken. De rest stond al uren te pruttelen in een pan. Voordeel: alles binnen 5 minuten op tafel. Nadeel: zonder cirkelzaag was de kip niet te snijden. Vervolgens zetten wij koers naar het meer van Tiberias (of het Meer van Galilea). U weet wel, de plek waar Jezus vele wonderen verrichtte zoals lopen over het water en 9 broden vermenigvuldigen in 69 manden met brokken. Wij snappen nu wel waarom hij hier inspiratie vond. Wat een schilderachtige plek! Wij zitten op ons terras van een huisje in de bergen met uitzicht op het meer. Waanzinnig mooi. Sinds wij hier zijn, horen we in het Oosten flink wat gerommel. Vermoedelijk geluiden van de oorlog in Syrië. Er is geen wolkje aan de lucht, dus onweer kan het niet zijn. Wel bijzonder en indrukwekkend. Enerzijds zo mooi en vredig terwijl dertig kilometer verder de grens met Syrië ligt: een vreselijk oorlogsgebied.