Keizerlijk Hue

Gisteravond buiten het resort naar een lokaal restaurant gegaan. Er waren uitsluitend Vietnamezen, die zich tegoed deden aan de heerlijke gerechten die de kok klaarmaakte. Kippen werden inclusief geroosterde kop opgediend. Wel even slikken voor ons, totdat we gingen proeven. Heerlijk! Joop Braakhekke zou zich hiervoor niet schamen.
Terug in Pilgrimage Village opnieuw heerlijk geslapen. De zakelijke beslommeringen zijn echt ver weg.
Vandaag naar Hue en dan met name de keizerlijke citadel. Tot 1945 heeft de laatste keizerlijke dynastie in Hue gezeteld in een heuse citadel. In de citadel een verboden stad, waar de keizer zelf verbleef zonder pottekijkers.
Het verrast mij dat zo kort geleden nog een keizer in dergelijke geprivilegieerde omstandigheden leefde. De keizer als vertegenwoordiger van God afgezonderd van het gewone volk. Een partij Mandarijnen om het land te besturen, uiteraard volgens de missives van de keizer. Eunuchen om de verboden stad te bewaken. Gecastreerd zodat zij geen concurrentie zouden vormen voor zijne heiligheid en zijn zeer omvangrijke harem. Elke avond mocht meneer op recommandatie van de Mandarijnen een aantal dames uitkiezen voor een 'vredige' nachtrust. Overigens werd 's middags na de lunch (30 tot 40 gerechten) een vergelijkbare toetje geserveerd. Hoeveel emperiale nazaten op deze aardkloot rondlopen laat zich raden.
De keizerlijke stad heeft veel geleden van de burgeroorlog na WO II en de strijd tegen de Amerikanen. Ook toen verschansten opstandelingen zich in kwetsbare gebieden in de hoop daar een veilige schuilplek te vinden. Helaas, het resultaat was ook toen de vernieling van veel kostbaarheden.
Unesco heeft de stad op de werelderfgoedlijst gezet en restaureert nu veel. Het resultaat is de moeite waard. Zeker nu ook veel informatie inclusief oude foto's over het reilen en zeilen aan het keizerlijke Hof wordt aangeboden. Hue is echt een must see.
Daarna nog een aantal heiligdommen bezocht waarna wij ons bezoek afsloten met een lunch bij een klein stalletje. Voortreffelijke noodle soep met een verse kokosnoot. Kop eraf, rietje erin en smullen maar.
Een niet Engels sprekende taxi chauffeur rijdt ons terug. Hij blijkt naar het verkeerde hotel te rijden en weet vervolgens niet waar ons hotel ligt. Na enige consternatie (het is moeilijk om dan Oosters cool te blijven) schiet een collega chauffeur te hulp. Hij wijst onze chauffeur de weg die aan het einde van de rit doodgemoedereerd de volle mep wil vangen. Alle onderhandelingstechnieken worden in de strijd geworpen. Echter de taalbarrière blijkt een zeer effectief wapen tegen welk argument ook. Ach ja het gaat uiteindelijk om 30.000 Dong. Voor hem veel geld, voor ons maar liefst EEN euro. Roel, een beetje dimmen dus.
Nu heerlijk aan het zwembad om wat te luieren. Vanavond terug naar Hue. Onder meer om Annelies' camera op te halen. Die hebben wij gisteren bij een winkeltje achtergelaten voor reparatie. Deze zou vanavond om 9.00 uur klaar zijn. We zijn benieuwd .........