Naar Kirindy

Vanwege een internetgat, nu pas de eerste reisdag,

Maandag stond om 8.00 uur Eric klaar. Met zijn vuurrode minibus is hij onze gids deze reis. Wij verlaten Morondava en rijden naar het Kirindy park. Onderweg komen wij door een gebied met veel Baobabs, de karakteristieke omgekeerde bomen. De weg is heel slecht, een zandpad met veel kuilen. Eigenlijk geen doen met ons rode gevaar. Tot onze lodge is het ongeveer 70 km, een trip van meer dan drie uur. De nodige dorpjes onderweg. Lemen hutten met een enkel stenen gebouw: meestal een school, ongetwijfeld gebouwd met ontwikkelingsgeld. Tijdens de wandeling over de avenue de Baobab heeft Marit pret met een aantal kleine kindjes. Aan het einde blijkt dat die lol een prijs heeft. Onderweg veel lopende mensen met manden op hun hoofd, fietstaxi's en karren met zebu's (het lokale equivalent van de koe). Tegen elf uur arriveren wij bij de heilige baobab. Niet echt spectaculair. Alleen zien wij iets verderop mooie parasols staan. Tijd voor koffie? Dan meldt Eric dat dat ons verblijf is. Het zwembad blijkt ijskoud maar wel heerlijk verfrissend. Hoewel de nachten heerlijk winters koel zijn, is het overdag behoorlijk warm. Na de lunch - koken kunnen ze in Relais de Kirindy - naar het park voor een wandeling. Alphonse (in drie jaar tijd van kok tot gids gepromoveerd) loodst ons door een dicht bos met lemuren. Hij blijkt een topper te zijn. Feilloos weet hij de apen te spotten. De bruine lemuren komen zelfs uit de boom naar ons toe! Na de middagwandeling nog een avondeditie. Dan komen andere lemuren tot leven. Wow, een cadeautje. Alphonse is zijn tip dubbel en dwars waard. Daarna terug naar onze lodge. Nu 7 km in 45 min; wij hadden net zo goed kunnen joggen. Na een heerlijk diner en een potje politiek kwartetten, weer in ons mandje. Vandaag in het busje terug naar de hoofdweg, 2 uur in de centrifuge. Uitgeschud zijn wij nu op de Route National 34. Eric komt op stoom. Op weg naar ons hotel kruisen wij de nodige dorpjes: veel bedrijvigheid, markt, kleurrijke mensen.